به گزارش میانخبر، شهید یوسفعلی قربانی فرزند نادعلی در سال 1346 در یک خانواده متدین روستای عزت الدین بخش گهرباران شهرستان میاندورود به دنیا آمد، دوران خردسالی را مانند دیگر بچه های روستا، بدون بهرمندی از وسایل و امکانات کافی تفریحی و رفاهی گذراند.
تحصیلات ابتدایی را در سال 1352 در مدرسه روستای عزت الدین آغاز کرد، پس از طی این مقطع تحصیلی در مهرماه 57 جهت ادامه تحصیل وارد مدرسه راهنمایی روستای دنگسرک شد و بعد از گذراندن این دوره، از ادامه تحصیل صرف نظر کرد و دلیل آن نیز کمک به پدر مسن خود در انجام امورات زندگی بود.
از مهمترین خصوصیات بارز اخلاقی این شهید، رعایت وظایف و تکالیف شرعی، رفع مشکلات مردم و احساس همدردی نمودن با آنها بود که این خصلت را میتوان نشانه تعالیم صحیح آداب دینی و اجتماعی در سطح خانواده و توجه ویژه پدر دانست.
شهید یوسفعلی قربانی برای پدر نقطه اطمینان و تکیه گاهی محکم در مسائل اقتصادی و اجتماعی و مایه آرامش خانواده بود، زمانی که قصد انجام خدمت سربازی و ترک خانواده فرا رسید، در جریان امورات زندگی خلاء چشمگیری مشاهده شد و کمبود او در خانواده به شدت احساس می شد.
این شهید، شیفته انجام خدمت مقدس سربازی بود و پیوسته برای فرا رسیدن آن لحظه شماری میکرد، وی معتقد بود یک مرد باید وظیقه خود را در زمان نیاز کشور به جوانان غیرتمند، به نحو احسن انجام دهد تا همواره نزد خدا و خلق خداوند سربلند باشد.
در تاریخ 1365 در دوره فشرده و کوتاه مدت آموزش نظامی یک ماهه به عنوان سرباز دسته جمعی لشکر ابوعمار تیپ جوادالائمه به شوشتر اعزام شد، پس از طی دوره آموزشی با مسئولیت بی سیم چی مشغول انجام وظیفه ملی و میهنی خویش شد.
در مدت خدمت موضوع شهید شدنش را ضمن ابراز خرسندی از این موضوع عنوان میکرد و حتی در روزهای آخر مرخصی که همزمان با تحویل سال 1366 بود، بر این امر با جدیت تأکید کرد و به خانواده با اطمینان گفت که هر لحظه منتظر شنیدن چنین خبر شهادتم باشید.
سرانجام گفتارش به حقیقت تبدیل شد و در تاریخ 22/ 1/ 1366 که بیست روز از مراجعت مرخصی ایام عید یه منطقه خرمشهر، در مجاورت پل خرمشهر که توسط بمباران هواپیمایی عراقی تخریب شده بود و به عنوان بی سیم چی گروه مهندسی برای تعمیر آن پل به منطقه اعزام شد که به طور ناجوانمردانه هدف بمباران شیمیایی جنگده های عراقی قرار گرفت و همانند سالار شهیدان امام حسین (ع) با جگری سوخته از تشنگی به دیدار معبود شتافت.
شهید یوسفعلی قربانی: بر همه فرض است در هنگام نیاز به یاری یکدیگر بشتابی، کدام نیاز برتر از آن است که دین و دنیای ملتی یعنی انقلاب اسلامی و خاک میهن، یک جا در معرض خطر تهاجم بعثی باشد.
همیشه در دلت شوق خدا بود
به لب، وردت سرود کربلا بود